Staatsbezoeken blijken privéreisjes
“Beatrix beslist zelf naar welk land ze gaat”
Zegt Ed Kronenburg , voormalig secretaris-generaal van Buitenlandse Zaken en grootmeester van de koningin, in het boek ‘Ik zal handhaven, Beatrix, koningin in een veranderd land’ (Volkskrant van 20 februari). Dat is een opmerkelijke uitspraak want decennialang moest de goegemeente geloven dat het belang van ons bedrijfsleven een belangrijk, zo niet het belangrijkste aspect vormde bij de keuze voor een staatsbezoek; in feite een handelsmissie waaraan ‘gewicht’ wordt gegeven door deelname van het staatshoofd. Dat zou immers onze exportpositie een enorm voordeel opleveren ten opzichte van landen die het zonder ‘koninklijke reisleider’ moeten stellen. In zijn stuk “Staatsbezoek en economie”, gepubliceerd op de pagina ‘artikelen’ van deze website haalt Ton Johannisse deze stelling overtuigend onderuit. De openhartigheid van Kronenburg lijkt dit te bevestigen.
Over het politiek gevoelige samenspel tussen premier en staatshoofd zegt Kronenburg het zo: als de koningin een staatsbezoek initieerde, zei ze niet: ‘ik ga naar Spanje’, maar: ‘zou het niet een goed idee zijn als we de banden met Spanje weer eens aanhalen met een staatsbezoek’. Het moet natuurlijk al heel erg bont zijn wanneer de premier zo’n overduidelijke hint zou negeren.
Ik stel me zo voor dat de minister-president zich vervolgens ijlings in verbinding stelt met Bernhard Wientjes die een aantal van zijn clubleden de worst voorhoudt dat er wat te verdienen valt. Uiteraard gaan hier alleen zakenlieden op in die allang de nodige contacten hebben gelegd of in de aanloop van het staatsbezoek weten te leggen want je moet wel erg naïef zijn om te geloven dat miljoenencontracten zonder enige voorbereiding in twee of drie dagen tijd worden afgesloten. Maar voor de buitenwacht heeft de monarchie het ‘m weer geflikt: dank zij de koninklijke inspanning zijn vette orders binnengesleept en heeft het volk weer brood op de plank. Als de voordelen van de monarchie zo evident zijn vraag ik me af: waarom doet de armzalige republiek Duitsland het dan toch beter dan wij; waarom zijn opkomende economieën als China, India en Brazilië geen koninkrijken en waarom is Obama niet tot keizer van de Verenigde Staten gekroond?
Ed Kronenburg heeft ons een verhelderende blik in de paleiskeuken gegeven en alweer een Oranje-ballon doorgeprikt. Ik vermoed dat in de nabije toekomst de banden met Argentinië regelmatig worden aangehaald.
Leo Verhoef