Oranje lijkt sterker dan ooit maar de toekomst is aan de Republiek
Door de hosannastemming die uitbrak na de aankondiging van de troonswisseling lijkt het alsof het Nederlandse volk zich massaal achter Oranje schaart. Plots is de mening over de afstandelijke wijze waarop ‘directievoorzitter’ Beatrix de BV Nederland meer dan dertig jaar heeft geleid omgeslagen in medeleven met – en bewondering voor de warme vorstin die zoveel tegenslagen heeft moeten verwerken. Toegegeven: het is heel vervelend als openbaar wordt dat je vader de kluit altijd heeft belazerd maar dat is de prijs van de (meer dan dikbetaalde) koninklijke voorkeurspositie. Toegegeven: het is verschrikkelijk om na een langdurig huwelijk je man te verliezen maar overkomt dat niet ontelbare oudere dames in dit land? Toegegeven: het is een ramp wanneer je kind als gevolg van een ongeval in comateuze toestand moet worden verpleegd maar hoeveel andere Nederlandse moeders kunnen in vergelijkbare omstandigheden terecht in een zeer exclusieve Londense kliniek zonder zich zorgen te hoeven maken of de verzekering dat wel betaalt? Wij Republikeinen miskennen niet het verdriet dat de mens Beatrix is overkomen en wensen haar van harte een rustige levensavond toe waarin zij mag genieten van haar kleinkinderen; maar wij weigeren in te stemmen met een bijna-heiligverklaring.
Intussen wordt verondersteld dat haar opvolger, Willem Alexander, zich heeft warmgelopen om de taak van zijn moeder over te nemen. Dat mag je tenminste verwachten na een 44-jarige opleiding. Hoewel, resultaten uit het verleden bieden hier slechts twijfel voor de toekomst. Het door geboorte geselecteerde nieuwe staatshoofd heeft nogal wat uitglijers op zijn naam staan die in sterke mate samenhangen met zijn eigenzinnige natuur en het is maar zeer de vraag of de koninklijke verantwoordelijkheid hier verandering in kan brengen. Een niet te onderschatten voordeel heeft hij voor nù: vrijwel heel mannelijk Nederland kijkt verlekkerd naar zijn echtgenote, de schone Màxima. Kenmerkend daarvoor is een verklaard republikeins BN-er die in een populair tv-programma zegt dat hij zo’n koningin wel ‘geil’ vindt. Maar het natuurlijk proces der voortschrijdende leeftijd zal dat effect al dan niet langzaam maar wèl zeker teniet doen. Een onuitwisbaar nadeel zal nooit verdwijnen: het verleden van vader Zorreguieta. Ooit zal justitie -in Argentinië òf in Nederland- er niet aan ontkomen een onderzoek in te stellen naar de betrokkenheid van de man bij de schendingen van mensenrechten tijdens zijn ministerschap. Het is niet moeilijk voor te stellen wat de impact zal zijn wanneer de vader van de koningin zou worden veroordeeld voor misdaden tegen de mensheid maar zelfs als hij door tijdig te overlijden ontsnapt aan een aanklacht zal altijd de zweem van schuld aan hem kleven en nadelig zijn voor de (internationale) positie van het staatshoofd van het Koninkrijk der Nederlanden.
In de voor ons liggende jaren hoeven wij Republikeinen slechts te blijven wijzen op de ongerijmdheid van een door geboorte uitverkoren staatshoofd in een democratie. Wij hoeven slechts te blijven wijzen op de achterhaalde middeleeuwse privileges waardoor de monarchie niet alleen boven, maar in feite ook bùiten de wet staat. Verder hoeven wij slechts te wachten tot de Oranje-zeepbel vanzelf uiteenspat, daarbij geholpen door de moderne interactieve media die uiteindelijk effectiever zullen blijken te zijn dan de misleidingsmachine van de RVD.
Daarom: wanhoop niet Republikeinen, heb geduld. De Republiek komt!
Leo Verhoef
voormalig secretaris van het NRG