Geachte redactie,
Naar mijn opvatting worden er in de discussie over de meest wenselijke staatsvorm voortdurend twee dingen door elkaar gehaald. Het ene is de discussie over koninkrijk versus republiek, en het andere is het eventuele wangedrag van de verschillende leden van de familie Van Oranje. Dat zijn dingen die volkomen los staan van elkaar! In Israël heeft de voormalige president Katzav zich zo misdragen dat hij gevangenisstraf heeft gekregen, maar niemand is daar deswege een discussie begonnen over de staatsvorm van Israël.
De discussie over de gewenste staatsvorm gaat overigens ten onrechte uit van het axioma: het moet ofwel een koninkrijk zijn, ofwel een republiek. Het zijn beide staatsvormen met een staatshoofd. Maar precies daar behoort de discussie te beginnen. Hebben we eigenlijk wel een staatshoofd nodig? In de tijd van de Republiek der Verenigde Zeven Nederlanden had de republiek geen staatshoofd en ook de aparte “landen†(provinciën) hadden dat niet. De soevereiniteit lag daar waar hij behoort te liggen: bij de Staten-Generaal, het volk dus. De Stadhouder was géén staatshoofd, maar een ambtenaar in dienst van de Staten-Generaal. Buitenlandse staatshoofden werden ontvangen door een commissie van de St.G. In die tijd was de republiek een wereldmacht, die zeer grote invloed heeft gehad, als voorbeeld, op verschillende nieuwe staten, waaronder de VS.
Die paar fluttaakjes die een ceremonieel staatshoofd nog heeft te verrichten kunnen prima worden verdeeld over de Raad van State en de voorzitters van de beide kamers van de St.G.