Column over nummer 97 van de duurzame top 100

Column door Liam

Het milieu en de prins.

Ik las: prins Willem Alexander opent de schoonste elektriciteitscentrale van Nederland
in Egmond aan Zee. Geholpen door leerlingen van de basisscholen, was het geen moeite speelgoed wind molentjes aan te blazen, teneinde de 36 reuzen molens symbolisch de start te geven.

Ik lees: Willem Alexander heeft ten behoeve van het milieu, twee DJ’s opgesloten in een glazen

huis. De DJ’s zouden dan niet eten en plaatjes draaien om geld binnen te halen voor schoon drinkwater in de wereld.

Ik lees: Prins Willem Alexander houdt een lezing over het groene hart van Nederland, waarbij de centrale opgave is, om een duurzaam water en bodem systeem te realiseren, waarbij recht wordt gedaan aan het milieu.

Ik lees: prins Willem Alexander reist met zijn moeder naar India en praat daar over de klimaatsverandering. Daarbij vraagt hij volgens de NOS, om deze verandering serieus te nemen en zegt dat er enorme bedragen besteed worden aan infrastructuur, om voor een kleine groep een uitbundige levensstijl mogelijk te maken. In diezelfde lezing vraagt de prins of het ‘echt te veel gevraagd’ is, om aan die minderheid met die luxe levensstijl, een bijdrage te vragen voor de toekomst van onze planeet. Alexander vindt namelijk dat aan deze relatief kleine groep mensen, best een bijdrage mag worden gevraagd. Maar wie bedoeld de prins met die relatief kleine groep die een uitbundige levensstijl heeft ? Geen idee.

Willem Alexander is begaan met het drinkwater in de wereld, het schone milieu, de bloemen, de herten. Wat een prettig idee, dat hij straks zal waken over onze gezondheid en ons leefmilieu.
En we leefden nog lang en gelukkig……….

Maar wat schertst mijn verbazing als ik in Hendrik Ido Ambacht, midden op een doodstille weg, moet stoppen voor vier (!) politie agenten op motor, die tussen zich in een zwarte verlengde Volvo
met één persoon en chauffeur erin zag. Ik dacht nog; wat een verspilling van benzine, zoveel motoren voor één persoon. Maar toen ik goed keek, zag ik Alexander in de verlengde Volvo zitten.

Ja, ja, we leefden nog lang en gelukkig.

Dat geldt misschien voor Alexander. Maar wij weten allang dat sprookjes niet bestaan. En dat, als je een schoon leefmilieu wilt hebben, je niet in je eentje in een auto moet gaat zitten met vier motoren ernaast. Je zou, ten behoeve van het schone leefmilieu ook niet met het vliegtuig naar een zomerhuis in Afrika moeten vliegen of een wintervakantie in Lech moet houden en ook niet, nog eens je garderobe in Italië of waar dan ook moeten kopen. Ook is het voor het leefmilieu niet bevorderlijk als je je schoonfamilie in Argentinië
regelmatig met het vliegtuig bezoekt, als wonen ze om de hoek. Over de diverse staatsbezoeken “ all over the world “ zullen we zwijgen en dan spreek ik ook maar niet over de bezoeken aan de Olympische spelen of het WK voetbal (waar haalt hij eigenlijk de tijd vandaan?).

Enfin ik heb wel een antwoord op mijn vraag; Alexander had het over een relatief kleine groep, dan weet ik nu over
wie de prins het heeft. Over zichzelf!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *