AFSCHAFFING SLAVERNIJ EN DE ROL VAN KONING WILLEM I, II EN III
150 jaar geleden, 1 juli 1863, werd de slavernij in Nederland afgeschaft.
Dit jaar wordt dat uitgebreid herdacht in Nederland.
Koning Willem Alexander en koningin Maxima staan voorop bij de herdenkingen.
Is dit wel terecht?
Hebben de Oranjes dan zo’n prominente rol gespeeld bij de afschaffing van de slavernij?
In Suriname werd dit beeld indertijd wel voorgespiegeld, maar klopt dat wel?
In Groot-Brittannië werd ruim 50 jaar daarvoor, in 1807, het verbod op de handel in slaven ingevoerd en de aanstaande koning Willem I voerde dit in 1814 onder Britse druk ook in Nederland in.
Maar de slavernij zelf werd niet afgeschaft!
In Groot-Brittannië gebeurde dat wel in 1833.
In 1848 schafte Frankrijk de slavernij af.
In die jaren werden petities aan koning Willem II aangeboden om ook in Nederland een eind te maken aan de slavernij. De koning reageerde daar echter niet op.
In 1849 besteeg koning Willem III de troon.
Er kwamen steeds meer protesten tegen de slavernij.
Koning Willem III werd herhaaldelijk gevraagd zijn invloed aan te wenden om de slavernij af te schaffen. Maar de koning antwoordde daar niet op.
Het parlement reageerde al die jaren verdeeld op de afschaffing van de slavernij. Dit leverde immers veel geld op voor de schatkist.
In de Tweede Kamer gingen geleidelijk toch steeds meer stemmen op voor de afschaffing en in 1862 was het dan zover.
De wet werd naar Wiesbaden gebracht om te laten ondertekenen door koning Willem III. De koning was daar op vakantie.
Als koning Willem I begaan was met het lot van de slaven en destijds de slavernij had afgeschaft en niet alleen de handel in slaven, dan zouden we nu kunnen herdenken dat de slavernij 200 jaar geleden werd afgeschaft, in plaats van 150 jaar.
Al met al is de slavernij een inktzwarte smet in onze geschiedenis.
En dat de koningen Willem I, II en III dit in feite op hun beloop lieten, terwijl ze hun invloed konden aanwenden om hier een eind aan te maken, is evenzeer een smet.
Geen wonder, dat de huidige koning niet Willem IV genoemd wil worden.
Maar om nu vooraan te staan bij de herdenking van de afschaffing 150 jaar geleden, is toch op zijn minst bedenkelijk te noemen.
Zeker voor iemand die geschiedenis heeft geleerd en waarschijnlijk wel op de hoogte is van de rol van zijn voorvaderen.
Ineke Vonk, bestuurslid NRG.
Bronnen: Historisch Nieuwsblad, Jaco Alberts, ‘Redder van de slaven’.
J. de Rek, Sesam Geschiedenis der Nederlanden, ‘Opnieuw in de vaart der volkeren’.
Prins Maurits( bekend van het Mauritshuis huis Den Haag) handelde zelfs in slaven. Google maar eens. Verder wordt er 3 miljoen restauratiekosten gespendeerd in het slavernij- en onderdrukking symbool bij uitstek :de gouden koets. Verder gedoogde het koningshuis gedurende de 17e , 18e en gedeeltelijk de 19e eeuw de slavernij. Helaas gaat daar de beweging black lives matter, angstvallig omheen.
@Adriaan Hengeveld U bedoelt graaf Johan Maurits van Nassau-Siegen in plaats van prins Maurits, neem ik aan. De geschiedenis is in de 19e eeuw verfraaid over alles het moois dat Nederland en de Oranjes hebben gedaan. Erg overdreven mythes, vervelende kinderliedjes en de nodige geschiedenisverfraaiing waren nodig om een redelijk samenhangend Nederland te maken.
Aangezien ‘het volk’ pas sinds 1919 iets over het bestuur van het land te zeggen
heeft kan ik mij niet voorstellen waarom er namens mij, of mijn voorouders, excuses
zouden moeten worden gemaakt. Sterker nog, er is grote kans dat zij in een of
andere ‘lijfeigene’ constructie zelf slachtoffer waren van families die wij
tegenwoordig ‘oud geld’ noemen. Aangezien wij een uitstekende documentatie
hebben hier in Nederland, zou ik voor herstelbetalingen maar eens aankloppen bij
die families. Één van die, ‘oud geld’, families met een oranje tintje kent iedereen.
Die zitten, als ik het goed heb, nog steeds warmpjes bij. Terwijl ze nog altijd ‘ nieuw
geld’ belastingvrij generen van het werken van hun, laten wij het netjes houden, ‘onderdanen’.
Net zoals vroeger.